Yazar: Doğal Yaşam Gezgini
İran: Önyargılarımı Kırdığım Ülke
Evet Önyargılarımı Kırdığım Ülke ...
''Asıyorlar, kesiyorlar İran'a gidilir mi?'' diyenlere karşılık, kesinlikle ve hatta koşa koşa gidilir diyeceğim bir ülke.
‘'Bir şeyi başarmak için, ona kesin karar vermekten başka başarıya giden bir yol bilmiyorum.'' demiş William Feather.
Tüm hazırlıklarım tamam ama tek başıma olur mu korkusu var içim de…
Bayramın birinci günü korkularımı yenemediğim için çıkamıyorum yola... İkinci günü sabah kahvaltıda, babam ''hadi git sende bizde rahat edelim gözlerin umutsuz bakıyor ama geri gel tamam mı?'' diyor.
Gezinin birinci ve ikinci günü Safranbolu'dan İran sınırına 1340 km yolum var. ilk gece çadır kampı düşünüyorum ama Erzincan Motosiklet Kulübünün Misafirhanesinde kalıyorum.
Görebildiğiniz en uzak yere gidin, oraya vardığınızda daha uzak yerler olduğunu göreceksiniz...
İkinci günün hedefi Doğubayazıt sınıra ulaşmak... Bülent Ergül, ''Seni bekliyoruz kahvaltıya'' diyor. ''Nasıl diyorum'' diye soruyorum ona, ''Takip ediyorum instadan seni'' diyor... Erzurum Tercan İlçesinde Belediye Başkanı ve Bülent Bey karşılıyor birlikte kahvaltı yapıp fotoğraflarımızı çekiliyoruz...
Sonra Erzurum'a devam ediyorum Cağ yiyeceğim. Çünkü aklım hep Çağ Kebabında...
Erzurum'a girdiğimde şehit cenazesi olduğunu öğreniyorum ve tüm keyfim kaçıyor.
‘'Nasılsın diye sorma, ülkem gibiyim işte, bir yanım kan, bir yanım gözyaşı.''
Sonra Erzurum'u gezmeme kararı alıp Cağ yemeğe gidiyorum 15. Cağ gelince ''porsiyonda daha varsa getirme son iki taneyi zorla yedim israf olmasın'' diyorum.
''Yok abi bir tanesi bir porsiyon, biz dur diyesiye kadar getiririz'' diyor. 15 x 9,5 TL Cağ artı salata tatlı... ''Oğlum celil geçmiş olsun'' diyorum kendime. Ufak bi pazarlık yaptım ama...
''Ölüm hayatta büyük bir kayıp değildir. Asıl büyük kayıp yaşarken içimizde ölen şeylerdir.'' -Norman Cousins-
Burada kısa bir mola verelim. Gezi yazımın ikinci bölümünde Ağrı'ya doğru devam edeceğim.
Yazar: Doğal Yaşam Gezgini
İran: Önyargılarımı Kırdığım Ülke 2.Bölüm